Początek XX wieku przyniósł miastu rozwój, a wraz z nim wiele kamienic, które dziś możemy uznać za ikoniczne. Jedną, powiedziałbym śmiało, w swoim rodzaju, a jednocześnie prezentującą nurt secesji, jest zabytkowa kamienica przy Świętym Marcinie 69. Wzniesiono ją w 1902 roku dla Gustawa Hassego i Georga Wagnera. Haase był prężnie działającym kupcem, właścicielem okazałego domu handlowego, który znajdował się przy placu Wolności. Wagner natomiast był wydawcą oraz redaktorem „Posener Neueste Nachrichten”, doprowadzając ten dziennik do czasów świetności i statusu największego w Prowincji Poznańskiej.

Nie sposób nie zwrócić uwagi na bujną elewację, którą zdobią symbole związane z zawodami właścicieli: łódź (nawiązanie do kupieckich podróży Hassego) i pociąg (świadczył o szybkości, z jaką rozchodzą się informacje zawarte w dziennikach Wagnera). Ale to nie wszystko! Natrafić można na niej również na teatralne maski, harfę oraz gęsi. Dostrzeżemy je również, przechadzające się śmiało u szczytu elewacji, gdy zawędrujemy w podwórko kamienicy i uniesiemy wysoko głowy. Czyżby już wówczas twórcy budynku przyświecała myśl, że na świętego Marcina, najlepsza gęsina? A dodajmy, że twórcą był Oskar Hofmann, bardzo ceniony architekt ówczesnego Poznania.

Dziś w budynku mieszczą się głównie biura. Znajduje się tutaj Towarzystwo Wiedzy Powszechnej, zajmująca się szeroko pojętym szerzeniem edukacji. Wnętrza pomieszczeń nie zachowały oryginalnych sztukaterii czy pieców kaflowych, a były one tutaj zapewne niezwykle bogate. Podobnie jak klatka schodowa, która dzisiaj jest bez wątpienia dziełem lat 90. XX wieku.